Twee dagen na het bezoek aan Sportpark Faas Wilkes valt het voetbaltijdschrift Hard Gras in de bus met, toeval bestaat niet, een verhaal van Wessel Penning over Willem van Hanegem. Het is een ingekort hoofdstuk uit het pas verschenen boek “Willem 80”. Want die leeftijd bereikt hij op 20 februari 2024.
Van die leeftijd is niets te merken, als op donderdagavond 16 november Willem met een twinkeling in de ogen voor een overvolle XerxesDZB kantine antwoord op de vragen van Frank Vijg geeft. Hij wisselt de vele anekdotes af met levenswijsheden. De rode draad is duidelijk, Willem houdt van voetbal, het pure voetbal en niet van alle gebakken lucht er om heen. En hij houdt van mensen, als ze zich maar niet anders voordoen dan dat ze zijn. Relativeren, op zijn Willems “doe toch eens normaal”, verheft hij tot kunst. Bewonderenswaardig ook zijn geheugen. Moeiteloos vertelt hij over zijn periode bij Xerxes en hoe hij met zijn eerste, van de sponsor gekregen auto, van huis naar Xerxes reed. Met letterlijk de handrem er op. Zonder handrem en zonder enige terughoudendheid geeft Willem van Hanegem ook zijn commentaar op het voetbal van nu. Hij spaart niemand en tegelijkertijd klinkt het uit zijn mond zacht en liefdevol.
Samen met Frank Vijg zit hij op een huiskamerpodium en onderbreekt soms zijn eigen verhaal wanneer hij een bekende in de zaal ziet of op de beelden een herkenbaar moment ontwaart. Na de pauze is het publiek aan de beurt en gaan veel vragen over het mooiste moment, de beste voetballer, zijn “eigen ” voetbalschoenen (de enige volgens Willem waarin je recht op blijft staan na een hartvaanval). En typisch is dan ook dat zijn mooiste voetbalmoment (een aanname en een goal tegen ADO) niemand anders voor de geest staat.
In het boek “Willem 80” wordt hij een man van het volk genoemd. En dat bewijst hij ook op deze avond. Na afloop wil iedereen op de foto of een handtekening, of beide. En Willem vindt dat prima en doet dat met dezelfde glimlach en glinstering in de ogen als aan het begin van de avond. In de buurt van Willem zijn is voor de meeste ook weer in de buurt komen van de eigen jeugd, de herinneringen aan wat misschien de mooiste periodes van je leven was. Willem is jeugdheld, voetbalpaus en als mens heel dicht bij zichzelf gebleven.
Het was op 16 november een prachtige avond en mooi begin van ons lustrumjaar. Een avond als een prachtig cadeau. Dank aan een ieder die dit mogelijk heeft gemaakt, te veel namen om hier te noemen, op twee na. Veel dank aan Frank Vijg en Willem van Hanegem.
