Het was gisteren buiten zonnig en 10 graden, een Witte Kerst zal het niet worden, maar kalender en klok geven toch echt aan dat het bijna Kerstavond is. Vorig jaar nog waren we voor de tweede achtereenvolgende keer in lockdown met de feestdagen en moesten we tellen en kiezen waar en met wie we deze dagen door wilden brengen. Nu is het weer gewoon, nou ja gewoon.
Toen we langzaam uit de beperkingen kwamen in de eerste maanden van 2022 jaar was het ineens oorlog in Europa, op een dag reisafstand van Rotterdam. Een onvoorstelbaar idee voor alle generaties die met vrede zijn opgegroeid. Hoe kwetsbaar blijkt het leven dan, hoe breekbaar al onze verworvenheden. Miljoenen mensen op de vlucht, verwoeste huizen, families en gezinnen uit elkaar gedreven. En dat vlakbij. Met het oog op de wereld beheersen oorlog, klimaat en energie het nieuws. Met het oog op Nederland zien we een verdergaande polarisering en een groeiende kloof tussen arm en rijk. Het afgelopen jaar heeft ons zeker niet alleen maar goeds gebracht.
Kerstmis is het feest van het licht. Bij de oude Germanen al vierden ze de terugkeer van de zon, het christelijk geloof koppelt dit licht aan hoop en verlossing. Los van welke historische of religieuze duiding ook zijn we in deze dagen graag samen. Samen met gezin, familie, vrienden. We vieren het samenzijn. En samen kunnen zijn. Niet iedereen heeft dat geluk en meer dan anders hebben we oog voor degenen die niet samen kunnen zijn en we zetten een extra stoel bij aan onze tafel. Niet omdat dat moet, maar omdat we dat willen.
In onze gesprekken lopen we het jaar 2022 nog eens langs en dan zijn het vaak niet de grote gebeurtenissen die blijven hangen, maar dat wat in ons eigen leven impact heeft gehad of in het leven van onze geliefden. Aan niemand gaat het leven ongemerkt voorbij en dit is bij uitstek het moment om onze eigen vreugdes en verdriet te delen. We denken aan de mensen die er niet meer zijn en aan de mensjes die gaan komen. En doen dat vooral met de mensen die er zijn.
Voor XerxesDZB was het weer een echte verenigingskerst. Vorige week maar liefst drie Kerstdiners, twee voor de jongste categorie en op donderdag voor 120 leden. Hoe bijzonder is dat als leden dit voor leden willen organiseren? Ook hieruit spreekt de behoefte om samen te zijn. Als elftal, als vereniging. Dank aan allen die dit mogelijk hebben gemaakt. Hieruit blijkt ook dat XerxesDZB een springlevende gemeenschap is, waar mooie dingen gebeuren.
Een kleine greep: naast de Kerstdiners zien we mannen en vrouwen die terugkeren, die nu ze vader of moeder zijn trainer worden bij hun zoon of dochter; drie moeders die de Kidsclub nieuw leven in blazen; we hebben bij de jeugdtrainer een schrijverstalent, Gavir Breidel, die recent zijn boek “Een Dag van Vertraging” heeft uitgebracht, een boek voor verbinding, reflectie en inspiratie. En als dit niet een mooi Kerstcadeau is, dan is het wel de film Ome Cor. Mede gemaakt door en met behulp van onze sponsoren. Het is DE Kerstfilm van 2022, met een lach en een traan. Hoe een toch niet helemaal keurige Cor op een crisismoment in zijn leven gered wordt door de liefde.
Laat dat ook een hoopvolle boodschap zijn voor de grotere crises die ons bezig houden en bedreigen.
We sluiten met deze Feestdagen een heel bijzonder jaar af, en we beginnen vast en zeker aan een nieuw en minstens zo bijzonder jaar. Al was het alleen maar omdat zowel bij de mannen als vrouwen onze standaardelftallen winterkampioen zijn geworden. Voldoende reden om verwachtingsvol naar 2023 te kijken, maar nu eerst te genieten van de feestdagen en van elkaar.
Als bestuur wensen wij al onze leden, vrijwilligers, partners, sponsoren, familie, vrienden en bekenden liefdevolle feestdagen en een fantastisch en gezond 2023 toe. Tot ziens bij de Voetbalquiz op 29 december of onze Nieuwjaarsdag 7 januari
